Obecnie trwają prace nad opracowaniem szkoleń E-learningowych i M-learningowych zawierających informacje przeznaczone dla osób prowadzących działalność gospodarczą w sektorze MŚP. Planowany termin zakończenia tych prac to 31 grudzień 2011.
30 czerwca 2011, zgodnie z harmonogramem projektu uruchomiona została platforma E-learningowa.
31 marca 2011 r. uruchomiona została platforma oparta na technologii www, zintegrowana z platformą E-Learningu, E-firma i E-Turist
W oparciu o dane zawarte w sprawozdaniach finansowych możemy wyliczyć wskaźniki opisujące stan przedsiębiorstwa.
Przykładem takich wskaźników są ROI (zyskowność aktywów) i ROE (zyskowność kapitału własnego). Są to podstawowe, najczęściej używane wskaźniki (zobacz ich objaśnienie). Istnieje szereg innych wskaźników, które pozwalają na bardziej dogłębną ocenę przedsiębiorstwa. Wskaźniki te dzielimy na cztery grupy:
Poniżej dokonamy przeglądu wybranych wskaźników z poszczególnych grup. W ich opisie podano orientacyjne wartości, jakie uznaje się w literaturze (zob. jej wykaz na końcu) za dobre. Należy jednak pamiętać, że przeciętna wartość tych współczynników kształtuje różnie w różnych branżach i regionach. Dlatego bardziej miarodajne jest porównanie z innymi przedsiębiorstwami tej samej branży w tym samym lub podobnym regionie.
Poza wspomnianymi wskaźnikami ROI oraz ROE wylicza się najczęściej rentowność sprzedaży netto:
rentowność sprzedaży netto = (zysk netto / sprzedaż netto) * 100%
Każda wartość tego wskaźnika powyżej zera jest dopuszczalna, gdyż wskazuje, że przedsiębiorstwo przynosi zysk. Jednak dopiero wskaźniki powyżej 10% świadczą o dużej rentowności. Stwierdzenie to jest prawdziwe również w przypadku wskaźnika ROI. Natomiast wskaźnik ROE osiąga zazwyczaj nieco wyższe wartości. Przy dużej rentowności inwestycji (kapitału własnego) ROE przekracza 20%. W Polsce, ze względu na utrzymującą się inflację (a co za tym idzie stosunkowo wysokie oprocentowanie kredytów) wskaźniki te powinny być odpowiednio wyższe.
Podstawowym wskaźnikiem jest wskaźnik bieżącej płynności finansowej:
wskaźnik bieżącej płynności = aktywa bieżące / bieżące zobowiązania
Aktywa bieżące to zapasy, należności, środki pieniężne i krótkoterminowe papiery wartościowe. Wskaźnik ten informuje ile razy aktywa pokrywają bieżące zobowiązania. Dopuszczalna wartość tego wskaźnika wynosi od 1.2 do 2.0 (czasami uzasadnione jest utrzymywanie większego wskaźnika płynności np. 2.5). Spadek wskaźnika poniżej 1.5 powinno być traktowane jako sygnał alarmowy.
Wskaźnik bieżącej płynności może nie być w pełni obiektywny, gdyż część aktywów bieżących może być trudno zbywalnych. Dlatego stosuje się wskaźnik szybki (mocny, wysoki):
wskaźnik szybki = (aktywa bieżące - zapasy) / bieżące zobowiązania
Wskaźnik ten powinien zawierać się w przedziale od 09. do 1 (przy dużej inflacji dopuszcza się wskaźniki poniżej 1 ale nie powinien on być mniejszy niż 0.5).
Podstawowym wskaźnikiem obrazującym strukturę finansową przedsiębiorstwa jest wskaźnik obrazujący udział kapitału obcego w aktywach:
wskaźnik ogólnego zadłużenia = zobowiązania ogółem / suma aktywów
Powinien on się kształtować w granicach 0,57 a 0,67. Jednak w naszych warunkach, ze względu na nadal stosunkowo duży koszt uzyskania kapitału można przyjąć, że optymalna jest dużo niższa wartość tego wskaźnika (0,10-0,15). Oczywiście przy kształtowaniu struktury kapitału należy pamiętać o podstawowej zasadzie wynikającej z teorii dźwigni finansowej: rentowność aktywów musi być większa niż oprocentowanie pożyczek i kredytów.
Dodatkowo można posłużyć się analizą zobowiązań długoterminowych:
wskaźnik zadłużenia = zobowiązania długoterm. / kapitał własny długoterminowy
Wskaźnik ten nie powinien przekraczać wartości 1. Według standardów zachodnich może on być wyższy niż 0.5.
Dla oceny wypłacalności przedsiębiorstwa stosuje się wskaźnik pokrycia obsługi długu:
wskaźnik pokrycia długu = zysk netto / (raty + odsetki)
Wskaźnik ten powinien być wyższy niż 1.
Do pomiaru aktywności przedsiębiorstwa stosuje się przede wszystkim wskaźniki rotacji zapasów i rotacji należności:
wskaźnik rotacji należności = sprzedaż netto / średni stan należności
Określa, ile razy w ciągu roku przedsiębiorstwo odtwarza stan swych należności. Powinien wynosić od 7,0 do 10,0.
wskaźnik rotacji zapasów = sprzedaż netto / średni stan zapasów
Wskaźnik określa szybkość obrotu. Jak wcześniej pokazano ma on bezpośredni wpływ na wielkość wskaźników ROI i ROE. Wskaźnik rotacji zależy w dużym stopniu od rodzaju działalności, sytuacji rynkowej i rodzaju produktów. Dlatego jego wielkość może służyć przede wszystkim do oceny dwóch podobnych przedsiębiorstw (ta sama branża), bądź analizy zmian zachodzących w przedsiębiorstwie.
Dodatkową analizę można przeprowadzić porównując wielkość sprzedaży netto z poniesionymi nakładami. Kontroluje się w ten sposób:
wielkość kosztów administracyjnych (nie więcej niż 15% sprzedaży)
produktywność środków trwałych (w USA jeden dolar zainwestowany w środki trwałe daje 1,6 dolara obrotu)
Nie istnienieje uniwersalny wskaźnik mogący wyrazić, czy przedsiębiorstwo rozwija się w dobrym kierunku. Wskaźniki typu ROI, czy ROE są oczywiście bardzo użyteczne. Jednak nie ujmują one wszystkich zjawisk zachodzących w przedsiębiorstwie. Dlatego konstruuje się oceny w oparciu o wskaźniki podane wcześniej. Wskaźniki te są wyrażone w różnych jednostkach i nie są porównywalne ze sobą. Można jednak zastosować ich standaryzację. Polega ona na zastąpieniu wskaźnika jego proporcją do wartości optymalnej:
wartość wskaźnika - minimalna wartość wskaźnika
wsk = ------------------------------------------------------
optymalna wartość wskaźnika - minimalna wart. wskaźnika
wsk - standardowa wartość wskaźnika
Najpierw wyliczamy średnią ocenę dla każdej z czterech grup podanych wcześniej grup (rentowność, płynność finansowa, struktura finansowa, sprawność gospodarowania). Poszczególne wskaźniki w grupie mogą mieć przy tym różne wagi (liczba od 1 do 100). Suma tych wag musi dać liczbę 100.
Ocenę dla danej grupy wyliczamy według wzoru:
ocena grupy = SUMA(zwsk * waga)/100
Następnie oblicza się sumaryczną ocenę sumując oceny grup z uwzględnieniem wag poszczególnych grup.
W ten sposób otrzymujemy ocenę ogólną w punktach od 0 do 100.
Jeśli jakiś wskaźnik ma wartość lepszą od optymalnej, jego wartość standardową przyjmuje się jako równą 1.
Warto wiedzieć, że tego typu oceny są stosowane w odniesieniu do klientów instytucji finansowych.
Przykład konstrukcji oceny
Do oceny przyjmujemy następujące wartości wskaźników:
wskaźnik optymalna min. waga 1. Rentowność 35 ROI 15% 0 30 ROE 30% 0 40 rentown.sprzed. 10% 0 30 2. Płynność finansowa 25 w.bieżącej płynności 2.0 1.2 40 wskaźnik szybki 1.0 0.5 60 3. Struktura finansowa 25 w. ogólnego zadłużenia 0.10 0.67 40 w. pokrycia długu 2.0 1.0 60 4. Sprawność gospodarowania 15 w. rotacji należności 10,0 7,0 40 w. rotacji zapasów 24,0 5,0 60
Przykład
wskaźnik wartość opt. min. waga ocena 1. Rentowność - ROI 13 15 0 30 87 - ROE 26 30 0 40 87 - rentown.sprzed. 6 10 0 30 60 razem ocena rentowności 78,9 waga 35 2. Płynność - wsk.płynności 2,1 2 1,2 40 100 - wskaźnik szybki 1,5 1 0,5 60 100 razem ocena płynności 100 waga 25 3. Struktura finansowa - wsk. zadłużenia 0,54 0,1 0,67 40 23 - wsk. pokrycia dł. 1,5 2 1 60 50 razem ocena finansów 39,2 waga 25 4. Sprawność - rotacja należności 6,5 10 7 40 -17 - rotacja zapasów 11 24 2 60 41 razem ocena sprawności 17,8 waga 15 Ocena ogólna przedsiębiorstwa 65 pkt (w skali od 1 do 100)